«Αισχρόν σιωπάν βαρβάρους δ’εάν λέγειν»
Είναι αισχρό να σιωπά κανείς,
και να αφήνει τους βαρβάρους να μιλάνε.
(Ευριπίδης, Απόσπ. 796.2)
Στην διάσημη αυτή ρήση από μια χαμένη τραγωδία του Ευριπίδη, ο Αριστοτέλης αντικατέστησε τους «βαρβάρους», δηλαδή τους ξένους προς την ελληνική καλλιέργεια, με το όνομα του Ξενοφώντα, επειδή ο τελευταίος κατέγραψε την παιδεία των Περσών. Αυτή η «αισχρότητα», η οποία αναιρεί την φυσική ροή («αεί ίσχοντι τον ρουν») αφορά όχι μόνον τους εκτός Ελλάδος βαρβάρους, αλλά και τους εντός.
Στον δημόσιο βίο των ημερών μας, πρόσωπα-γελοιογραφίες πολιτικών και δημοσιογράφων, πρόθυμα να πουλήσουν την Ελλάδα για να παραμείνουν στα στασίδια της Οχλοκρατίας, εγκαλούν τους Εθνικιστές για «μισαλλοδοξία» όταν μιλούν για το όνομα της Μακεδονίας, επιβάλλουν Σταλινικού τύπου φίμωση, καταργούν με φωτογραφικούς «νόμους» κρατικές χορηγίες και αποζημιώσεις που δικαιούται το τρίτο εκλεγμένο κόμμα του Κοινοβουλίου, αλλά εκμεταλλεύονται το λαϊκό εθνικό αίσθημα κατά τα συμφέροντά τους.
Η καταστροφή της Ελλάδος είναι η Αριστερά
Το Αριστερό πολιτικό κατεστημένο, αυτό που ενθάρρυνε και χρησιμοποίησε την υλιστική βουλιμία στον λαό, ώστε να έλθει η Ελλάδα στην σημερινή κατάσταση, η ΠΑΣΟΚοκρατία που μετακόμισε στον ΣΥΡΙΖΑ, και συνεχίζει να καταστρέφει την μεσαία τάξη που δημιούργησαν οι «κακοί» της Επταετίας, επιτίθεται σε οτιδήποτε Ελληνικό, λοιδορώντας, αποκλείοντας, απειλώντας.
Αλλά και στην «δεξιά», πολιτικοί οι οποίοι έχτισαν προσωπική και πολιτική σταδιοδρομία πουλώντας Ελλάδα, εκτελούν επαίσχυντες κυβιστήσεις, και από Ελληνοπρεπείς, μετατρέπονται σε απολογητές και προσκυνητές της Ιερουσαλήμ, κάπηλοι και εθνομηδενιστές, δηλαδή Αριστεροί.
Αφού τόσο λοιπόν μοιάζουν, Αριστεροί και «δεξιοί», πόσο επίκαιρο είναι να μιλάμε σήμερα για πολιτικές ταυτότητες; Στην Ελλάδα των μνημονίων η οποία πλέει στο ασταθές διεθνές περιβάλλον χωρίς εθνικό στόχο, βουλιάζει στο οργανωμένο έγκλημα, και τα σύνορά της είναι αφύλακτα, ποια έννοια έχει να προσδιορίσουμε την Δεξιά;
Πιο αναγκαία και επείγουσα από οποτεδήποτε.
Πίσω από τα φώτα μιας κατασκευασμένης πραγματικότητας που τυφλώνει, είναι αναγκαίο να αντιληφθούμε πως Καπιταλισμός και Κομμουνισμός είναι και οι δύο Αριστεροί.
Τα «άκρα»
Το δίπολο που αναδύθηκε με την συνέργεια του καταλύτη της οικονομικής κρίσεως, δεν προκάλεσε την σχάση της κοινωνίας, αλλά την επιστροφή των δύο μέχρι πρότινος πολιτικών πόλων, στην πραγματική τους υπόσταση. Ο διχασμός προϋπήρχε είτε ως καπιταλιστική εκμετάλλευση η οποία οξύνθηκε με την κρίση (βλέπε εργασιακή εκμετάλλευση, αδήλωτη εργασία, παραοικονομία και λαθρεμπόριο κ.λ.π.), είτε ως κομμουνιστικό ταξικό μίσος των εκ πεποιθήσεως οκνηρών εναντίον των εργατικών και πραγματικά προοδευτικών. Καπιταλισμός και Κομμουνισμός συνέπεσαν σε ένα συνδετικό στοιχείο της ιδεολογικής κατασκευής τους: στον εθνομηδενισμό. Καπιταλισμός και Κομμουνισμός δρούσαν πριν την πτώση του εφαρμοσμένου υπαρκτού Σοσιαλισμού, ισόρροπα και αντισταθμιστικά. Πλέον, με την κυριαρχία του Καπιταλισμού στην Οικονομία, η ανάγκη εξισορρόπησης μεταφέρθηκε στο επίπεδο των Ιδεών. Εκεί, ο εθνομνηδενισμός Καπιταλισμού και Κομμουνισμού, προκάλεσε το ξύπνημα του Εθνικισμού.
Τα ακραία, όμως, προβλήματα, γεννούν την ανάγκη για δραστικές λύσεις.
Ελλάδα ίσον Δεξιά
Σύμφωνα με τους Πυθαγορείους, το Δεξί συμβολίζει την ορθότητα της σκέψης, την οποίαν ακολουθεί η δεξιόστροφη τάξη του Σύμπαντος όπως την περιγράφει ο Αριστοτέλης στο «Περί Ουρανού». Μπορεί κανείς να αμφισβητήσει την κίνηση των πλανητών, χωρίς να καταστρέψει την Φυσική ισορροπία, την Αρμονία και την ίδια την Ζωή; Η Δεξιότητα της Ελληνικής Σκέψης εκφράζεται γραπτώς, με την γραφή από τα αριστερά προς τα δεξιά. Έτσι η Ελληνική Σκέψη έρχεται σε αντίθεση με την Μεσανατολίτικη θεοκρατία και απολυταρχία, αφού οι Μεσανατολίτες γράφουν από τα δεξιά προς τα αριστερά. Γι’ αυτό και ο Ηρόδοτος τους αποκάλεσε «αριστερούς».
«…γράμματα γράφουσι και λογίζονται ψήφοισι Ελληνες μεν από των αριστερών επί τα δεξιά φέροντες την χείρα» (ΗΡΟΔΟΤΟΣ Ιστορίαι 2.36.4-21)
Είναι επομένως σαφές, πως ό,τι συμφωνεί με τους κανόνες της Φύσεως, ό,τι είναι κατά Φύσιν λογικό, δηλαδή φυσιο-λογικό, είναι Δεξιό.
Με άλλα λόγια, η αντίθεση Δεξιάς –Αριστεράς αφορά την αντίθεση μεταξύ Φιλοσοφίας, δηλαδή της Ελληνικής Σκέψεως, και της Απολυταρχίας των δεσποτών της Ανατολής, όπως ακριβώς επιβάλλουν σήμερα οι Σταλινικού τύπου εθνομηδενιστές δικτάτορες που αντιγράφουν την πολιτική του ινδάλματός τους, της Σοβιετίας, αλλά και όσοι εκφράζουν την Αριστερή σκέψη, με την γραφή της Δεξιάς.
Όπως φάνηκε νωρίτερα στα Οικονομικά, με τα μνημόνια και την σύμπλευση του αριστερού ΠΑΣΟΚ, της «δεξιάς» ΝΔ και του «ακροδεξιού» ΛΑΟΣ (στην πραγματικότητα αριστερών), και τώρα με την περίπτωση της Μακεδονίας, όλα τα κόμματα από τον κυβερνώντα αριστερό ΣΥΡΙΖΑ (ο οποίος ξεκίνησε ορθολογιστικά ως σχεδόν Ακραία Δεξιός, για να καταλήξει οικτρά Αριστερός), ως τους «ακροδεξιούς» (στην πραγματικότητα αριστερούς) ΑΝΕΛ, η συμπόρευση Αριστεράς και «δεξιάς» είναι πλήρης και φθάνει στην ταύτιση.
Δεξιά και Χρυσή Αυγή
Υποστηρίζεται συχνά ότι η Χρυσή Αυγή χρησιμοποίησε την οικονομική κρίση για να ξεδιπλώσει μια «ρητορική μίσους» απέναντι στο πολιτικό σύστημα. Στην πραγματικότητα, το «λάθος» δεν βρίσκεται στην Χρυσή Αυγή , αλλά στο ίδιο το πολιτικό σύστημα που πάσχει δομικά.
Η φτωχοποίηση των νοικοκυραίων Ελλήνων είναι φυσικό και αναμενόμενο να φέρει την ριζοσπαστικοποίησή τους, απέναντι τόσο στην αριστερή εξαθλιωτική κομμουνιστοποίηση της χώρας, όσο και στην «δεξιά» και «ακροδεξιά» εξαπάτηση, την ψευδή και καταχραστικώς αποκαλούμενη Δεξιά.
Με άλλα λόγια, το πρόβλημα δεν είναι η Φύση που δημιούργησε την ποικιλία και την διαφορετικότητα, ούτε η Χρυσή Αυγή που ζητά την προστασία της, αλλά αυτοί οι οποίοι καταπατούν την Φύση και τους κανόνες της, και επιβάλλουν μια παρά Φύσιν, μια παράλογη «λογική» η οποία αντιτίθεται σε αυτό που η ελληνική γλώσσα ονομάζει «φυσιολογικό», δηλαδή την λογική της Φύσης.
Εάν σήμερα οι Έλληνες πυκνώνουν τις τάξεις της Χρυσής Αυγής, είναι γιατί υπάρχουν αντιεθνικιστές οι οποίοι διατρανώνουν το μίσος τους εναντίον του έθνους των Ελλήνων.
Μόνο που, η Ιστορία διδάσκει όσους πρόθυμα σκύβουν στην πηγή της, την Ελληνική Σκέψη, -και όσους την αγνοούν, τους αναγκάζει με σκληρά μαθήματα- πως ο θεοκρατικός Κομμουνισμός κατέρρευσε, όπως καταρρέει και ο Καπιταλισμός των εξίσου θεοκρατικών ελίτ.
Νικητής θα βγει η Δεξιά, η αληθινή Δεξιά σκέψη, η οποία απορρίπτει τόσον τους αρνητές όσο και τους υποκριτές που εκμεταλλεύονται την Ελλάδα και τον Ελληνισμό.
Εμπρός, για μια πραγματική, Ελληνική Δεξιά!
ΕΙΡΗΝΗ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ
Διευθύντρια της Εφημερίδος ΕΜΠΡΟΣ