ΕΥΡΩΧΟΠ και ΠΟΛΑΡΙΣ – Τεργέστη (Ιταλία): έκθεση της συνεδρίασης

Tεργεστη, μια  πλήρως ιταλική πόλις ,  που απο το 1382 εως το 1918,ηταν λιμανι των Ασβουργων ,  αδριατική πυλη της κεντρικης Ευρωπης, που  απόλαμβανε ενα  ιδιαίτερο ομοσπονδιακό καθεστώς και  ηταν  ενα λιμανι χωρις  δασμους .

Αυτή η πόλις , που από το 1945 ήταν κάτω από το βαρύ τακούνι του αγγλο-γουγκοσλαβικου  ιμπεριαλισμού και που εκπροσωπευει  το ξύπνημα των ιταλικων πατριωτικων αισθήματων στη μεταπολεμική περιοδο,  φιλοξενήσε στις 11 Φεβρουαρίου, το Συνέδριο που διοργανώθηκε από την δεξαμενη σκεψεως  Ευρωχοπ και το  Κέντρο Σπουδων  Πολαρις ,  με θέμα ” Η Ευρώπη πρέπει να επανακτήσει το κεντρο της”.

Η Τεργεστη   επιλεχθει  γιατι θελησαμε να δωσουμε την ιδέα μιας νέας Ευρώπης, η οποία θα πρέπει να εγγυάται τις εθνικές και περιφερειακές , επαρχιακες  ταυτότητες, με μια συνομοσπονδιακη  και αυτοκρατορική οπτικη . Μια Ευρωπη που θα αντιπροσωπευει , θα  εκφράζει,θα πραγματευει και  θα  καθιστωντα δυνατα ολα οσα μας κανουν υπερηφανους. Καμια αλλη πολις , καλύτερα από την Τεργέστη, δεν  θα μπορούσε να αντιπροσωπευσει  όλα αυτα.

Το Συνέδριο άνοιξε ο δημοσιογράφος  Ενρικ Ραβελλο (Enrique Ravello) με μια παρέμβαση  που ειχε ως τιτλο “Καταλωνία και Κεντρικη Ευρωπη”. Ο κ.Ραβελλο  εξετάσε  τρεις ιστορικές περιοδους  που δένουν την Καταλωνια  με την  Ιερή ρωμαϊκή αυτοκρατορία και εξήγησε το  ρόλο της φυσικης συνδεσεως   μεταξύ της κεντρικης Ευρωπης  και των ισπανικών ακτών . Σχεση που εξακολουθεί να υφίσταται  μεχρι σήμερα.

Στη συνέχεια, ο Ούγγρος συγγραφέας και δοκιμιογράφος  Λασλο Σιπας   (Laszlo Sipas) εισήγαγε την  διάλεξή του με θέμα «μια ουγγρική ματιά”. Μετά από μια σύντομη ιστορικη αναλυση της  περιοχής των Καρπαθιων, ο κ. Σιπας  επέμεινε στην ανάγκη να ξανά-ενσαρκώθει η Κεντρικη Ευρωπη, η οποια διαλύθηκε μετά τη Συνθήκη των Βερσαλλιών του 1919 και εξήγησε ότι η Βουδαπέστη πρέπει να ακολουθήσει μια πολιτική ισορροπίας μεταξύ των δυναμεων που περιφερονται  γύρω από ζωτικο  της χώρο: την Ρωσία, την Τουρκία και τη Γερμανία. Απαντώντας στις ερωτήσεις του κοινού συμφώνησε ότι η Ουγγαρία, που  σήμερα ασχοληται  με την αντιμετωπίση μιας εισβολής από το νότο, θα μπορούσε να παίξει τον ίδιο σημαντικο  ρόλο που  έπαιξε εναντίον της κομουνιστικης  ψευδαίσθηση, όταν πριν από 60 χρόνια  προκάλεσε με την εξεγερση της , την  διακοπή της εισβολής από την ανατολή.

Ο ψυχίατρος και ψυχοθεραπευτης Αντριανο Σεγκατο’ρι ( Adriano Segatori ), στη συνέχεια παρουσιασε τις αγεφύρωτες διαφορές μεταξύ των εννοιών της αυτοκρατορίας που είναι ταυτοτικός, ιερός, με μια δική του μορφή και την ισοπέδωτικη  και παραμορφωτικη  αντίληψη του ιμπεριαλισμού.

Ο αρχιτέκτονας Ρουτζερο ΝταΡονς (Ruggero da Ronch) παρουσιασε το θέμα : “Aρχιτεκτονική της Κεντρικης Ευρωπης στον εικοστό αιώνα”.

Μετά από ενα  σύντομο μεσημεριανό διάλειμμα ο  Καθηγητής  Σιμονε Πα’λαγκα (Simone Pallaga) στην παρουσιαση που εκανε  με θεμα «Ευρώπη χωρίς μεταφορα ισχυος», απεδωσε στον εμφυλιο ευρωπαικο πολεμο (1914  –  1945) την αιτια της απολεσεως του ιστορικου ρολου και της ψυχολογικης υποταγης της Ευρωπης , στο σημα  του  καπιταλισμου   , και σημείωσε ότι η Ευρώπη έχει  οδήγηθει  σε παραίτηση της αυτοκρατορικης κλίση της . Χωρίς την αποκατάσταση αυτου του αξονος,  θα είναι αδύνατο να θεραπεύθει.

Ο  γερμανος  και  αυστριακος  δημοσιογράφος Μαρτιν Πειπερ ( Martin Peiper) ανεπτυξε το θεμα  “Λαοι της Κεντρικης Ευρωπης  ” ευχηθηκε  μια ειρηνική συνύπαρξη και την ικανότητά τους να εκμεταλλεύτουν την συστημική κρίση, έτσι ώστε να αποκτησουν μια οντοτητα .

Καθηγητής Μπεπε Σκαλιτσι (Beppe Scalici) μίλησε για τη Ρωμαϊκή Ιερά Αυτοκρατορία και ειδικότερα ασχοληθηκε με  την «Εννοια της αίσθησεως  του κεντροευρωπαικου χωρου  σήμερα», μια έννοια που πηγαίνει πέρα ​​από τη λειτουργία του  , αναγκαια για να γίνει ουσία και ψυχή του Ευρωπαϊκου ξυπνηματος.

Ο καθηγητής Φραγκισκος Ντεματε’ ( Francesco de Matè) ανεβηκε στο βημα  και ανεπτυξε το θεμα  “Πανευρωπη  και Κεντρικη Ευρωπη”  συνγκρινοντας τα  γεωπολιτικα δόγματα των  Ιωάννη Μακιντερ και Καρλ Χαουσοφερ (John Mackinder , Karl Haushofer )το πρώτο, θαλάσσιο , που αποσκοπουσε  να καταστρέψει την ευρωπαϊκή ενότητα, το άλλο, χερσαιο ,  που σκοπευε  να δημιουργήσει ένα χώρο  παγκόσμιας κυριαρχίας και  που  θα συνεδεε   μεταξυ τους  Γερμανία, Ρωσία και  Ιαπωνία, κάτι παρόμοιο  με την  Αρκτική Ευρώπη του Ζιαν Μαρι Λεπεν(Jean Marie Le Pen) η οποία θα μπορούσε να επεκταθεί από την Λισαβόνα μέχρι το Τόκιο.

Εκλησε την συναντηση   ο κ.Γαβριηλ  Αντινολφι, (Gabriele Adinolfi), διευθύνον συντακτης   των περιοδικων  Πολαρις και Ευρωχοπ  , συνοψιζοντας  τις διαφορες θεσεις  με ενα έγγραφο που φέρει τον ίδιο τίτλο του Συνεδρίου. Στην παρέμβασή του, ανέλυσε λεπτομερώς τους προσανατολισμους  ώστε να αλλάξουμε την Ευρώπη με ριζικό τρόπο σε μια συνομοσπονδιακή και αυτοκρατορική λογική. Την ίδια στιγμή  αξιολόγησε τα  διάφορα κεντρα  εξουσίας και  λήψεως αποφάσεων που υπάρχουν σήμερα και τις διαφορές μεταξύ των ευρωπαϊκών λαϊκιστικων  τασεων , προτείνοντας μια συνεκτική και θετική γραμμή, η οποία θα πρέπει να εξουσιοδοτηθεί από τη φιλοδοξία, τον πνευματισμό, την αυτονομία και τη θέληση.